Apple Garcia Dizon

Love of My Life

Well, she used to be, but i will admit hanggang ngayon may puwang pa din siya sa puso ko. Sabi nga ni Chito ng Parokya ni Edgar... "nasa puso pa rin kita, hindi ka na mabubura. pangako sa iyo, sasama ako saan man patungo."

Nakilala ko siya kelan ba? Ang tagal na hindi ko na maalala. High school kami noon eh. Isinama ako ng kaibigan kong si kuya jojo dun sa kanila sa pampanga. Dun kami tumutuloy sa bahay ng pinsan niya, at ipinakilala ako sa kanya. Unang kita ko sa kanya, naglalaro pa kami ng basketball. Wala akong suot na salamin noon kaya hindi ko siya ganun namukhaan. Kaway naman ako at kaway din siya. After nun bihis na kami para dumalo sa pulong. Nung ipakilala ulit siya, shocks! Natulala ako! Tuluyan na akong naniwala sa angel! Akala ko nga Angel Dizon Name niya eh, apple pala hehehe. Teka sobrang pambobola na yata yun! Hehehehe.

Very opposite siya ng ideal girl ko. Hindi ko nga malaman bakit na-inlove ako sa kanya eh. Hehehe, nabighani ako ng kanyang malalaking mga mata! Hahahahaha! Sana wag niyang mabasa to baka patayin ako nun hehehe. Sobrang busy siya ngayon. Hirap naman kasi ng kinuhang niya kurso. Sana maka-survive siya, sana nga may magawa ako para matulungan siya eh. Ang magagawa ko lang ay lumugar sa likod niya tapos kalabitin siya at sabihin, miss nakatapak ka ng ebak este miss andito lang ako pag kailangan mo ng kausap ha. Hintay lang ako dito.

Wish ko sana malusutan mo ang mga pagsubok mo sa paaralan, tiyaga lang, ika nga eh kapag may tiyaga, may tinola! diba?! Kung ano man maging desisyon mo suportahan kita. =)